Koneserzy zaliczają je do grupy najwykwintniejszych warzyw. Smakosze żałują, że świeżymi można cieszyć się tak krótko: jedynie od drugiej połowy kwietnia do pierwszych dni czerwca. Najlepszym miesiącem na delektowanie się nimi jest maj. Szparagi charakteryzuje subtelny smak, który nie wymaga towarzystwa wielu dodatków.

Te niezwykle wykwintne warzywa najczęściej serwuje się jako przystawkę – z masłem oraz pieczywem. Do takiego zestawu polecamy kieliszek białego wina o łagodnym, np. lekko cytrusowym smaku. Regionem w Polsce, który słynie z upraw szparagów, jest Wielkopolska. Ciekawostką jest, że jeszcze przed wiekami Europejczycy wierzyli w niezwykłą moc tych warzyw: uważali, że ich jedzenie pobudza apetyt na erotykę.

Sposób przygotowywania
Te subtelne w smaku warzywa nie wymagają towarzystwa wielu dodatków: przyprawy, inne jarzyny lub sosy o intensywnym aromacie mogą przytłoczyć ich aromat. Przed gotowaniem należy odłamać (albo odkroić) zdrewniały koniec każdego szparaga. Biała odmiana wymaga obierania – najlepiej robić to przy pomocy małego nożyka (przyda nam się sztuciec ze szczeliną). Zielonych szparagów się nie obiera. Należy przygotować duży i wysoki garnek z pokrywką – taki, w którym pęczek szparagów (związany bawełnianą nitką) zmieści się w pozycji stojącej. Warzywa należy umieścić we wrzątku z odrobiną soli, cukru oraz masła. W trakcie gotowania można również dodać do wody trochę mleka. Warto zwrócić uwagę na to, aby główki warzyw wystawały nad powierzchnię wody: są one na tyle delikatne, że wystarczy, aby gotowały się w parze. Szparagi, które podajemy na stół, powinny być jędrne – nie należy więc ich przegotowywać. Gatunek zielony gotuje się od ok. pięciu do ośmiu minut, a biały – od ok. dwunastu do piętnastu minut. Przed wyjęciem z garnka można delikatnie sprawdzić ich miękkość widelcem. Po odcedzeniu (oraz usunięciu bawełnianej nitki) wystarczy elegancko ułożyć je na talerzu i polać roztopionym masłem.

Metody jedzenia
Zgodnie z zasadami etykiety przy stole szparagi jada się tylko widelcem. Wyjątkiem są sytuacje, kiedy warzywom towarzyszą twarde dodatki – np. szynka parmeńska: wówczas możemy użyć również noża. Posługując się jedynie widelcem, wspomagamy się palcami: jedną dłonią podnosimy szparaga, podtrzymując go od spodu sztućcem trzymanym w drugiej ręce. Jedzenie rozpoczynamy od główki, która jest najdelikatniejsza. Używając noża, nie dzielmy warzywa na maleńkie kawałki: postępując w ten sposób ryzykujemy, że utracimy aromat.